Οι μητέρες συχνά περνούν περισσότερο χρόνο με τα μωρά τους παρά οι πατέρες. Και μπορεί να είναι πολύ απογοητευτικό για μια μαμά να βλέπει τη συμπεριφορά των μωρών να αλλάζει από διαμαρτυρόμενα, κυκλοθυμικά και μερικές φορές εκτός ελέγχου με τις μαμάδες στο εντελώς αντίθετο όταν ο μπαμπάς τα φροντίζει. Και ενώ μπορεί να αναρωτιέστε γιατί συμβαίνει αυτό, να ξέρετε ότι τα νήπια είναι γνωστά ότι είναι καλύτερα με τον έναν γονέα παρά με τον άλλο.
Τα παιδιά βρίσκονται σε συνεχή ανάπτυξη. Η διάθεσή τους μπορεί να αλλάξει εν ριπή οφθαλμού. Και το πώς σχετίζονται με κάθε γονέα μπορεί επίσης να αλλάξει. Και λόγω αυτού, θα πρέπει να προσαρμόσετε το στυλ ανατροφής έτσι ώστε, ανεξάρτητα από τη διάθεση του μωρού, οι γονείς «να ενεργούν ως ενιαίο μέτωπο» και να ακολουθούν τις ίδιες αρχές. Ωστόσο, εδώ είναι μερικοί λόγοι για τους οποίους το μικρό σας συμπεριφέρεται καλύτερα με τον έναν γονέα παρά με έναν άλλον.
Ο χρόνος που αφιερώνεται με το μωρό μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά του
Σε πολλές οικογένειες, οι μητέρες φροντίζουν κυρίως τα μωρά. Γίνονται ένα «ασφαλές καταφύγιο» στα μάτια των παιδιών τους. Ξέρουν ότι όπως και να συμπεριφέρονται, η μαμά θα είναι πάντα δίπλα τους, θα τα αγαπά και θα τα υποστηρίζει. Και γι’ αυτό η συμπεριφορά τους μπορεί να είναι χειρότερη με τις μητέρες παρά με τον άλλο γονιό.
Εδώ ταιριάζει απόλυτα η γνωστή φράση «Αν τα παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα, είναι σίγουρο ότι τα αγαπούν»! Και παρόλο που σε μεγαλύτερη ηλικία μπορεί να αρχίσεις να ανησυχείς μήπως κακομαθείς, προς το παρόν, η μαμά μπορεί να είναι περήφανη: το μωρό ξέρει σίγουρα ότι είναι αγαπητό από αυτήν. Και είναι σημαντικό.
Οι ειδικοί επιβεβαιώνουν ότι όταν τα μωρά εκρήγνυνται και αντιδρούν με τις μητέρες τους, αλλά όχι με τον πατέρα τους ή κάποιο άλλο κοντινό τους πρόσωπο, αυτό είναι ένα σημάδι του πόσο άνετα νιώθουν με τις μητέρες τους. Μαθαίνουν ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή και τι όχι από τις αντιδράσεις που έχουν από τις μαμάδες τους. Ως αποτέλεσμα, τα μωρά θα δείχνουν λιγότερα συναισθήματα, ιδιαίτερα αρνητικά, δίπλα στον άλλο γονέα και, ίσως, θα συμπεριφέρονται καλύτερα γενικά.
Τα στυλ ανατροφής μπορούν να υπαγορεύουν τη συμπεριφορά
Όταν μεγαλώνουν παιδιά, οι ενήλικες επιλέγουν διαφορετικά στυλ ανατροφής. Αυτά τα στυλ μπορεί να είναι αυταρχικά, αυταρχικά, υπερπροστατευτικά, ανεκτικά και αμέτοχα (αδαή). Μπορεί να υπάρχει ένα μικτό, ασυνεπές στυλ. Και επειδή κάθε ένα από αυτά τα στυλ γονικής μέριμνας είναι τόσο διαφορετικό το ένα από το άλλο, εάν οι γονείς δεν καταλαβαίνουν ποιο στυλ γονικής μέριμνας να χρησιμοποιήσουν, τα νήπια μπορεί να συμπεριφέρονται διαφορετικά με έναν γονέα από ό,τι με έναν άλλο.
Για παράδειγμα, εάν ο ένας γονιός αποφασίσει ότι πρέπει να υπάρχουν λίγοι κανόνες στο σπίτι, ενώ ο άλλος έχει περισσότερους κανόνες από αυτούς που μπορούν να μετρηθούν, τότε τα νήπια θα λατρέψουν να είναι με κάποιον που τα αφήνει να κάνουν ό,τι θέλουν. Μπορεί επίσης να προκαλέσει σύγχυση στα παιδιά όταν ελέγχουν τι είναι αποδεκτό και τι όχι.
Γι’ αυτό οι γονείς θα πρέπει να συζητήσουν από την αρχή πώς θα μεγαλώσουν τα παιδιά τους ώστε τα μικρά τους να μην στρέφουν και τις δύο πλευρές το ένα εναντίον του άλλου.
Η στάση απέναντι σε ένα παιδί μπορεί να το κάνει να συμπεριφέρεται διαφορετικά
Όσον αφορά τη στάση των γονιών, τα νήπια είναι πολύ οξυδερκή στην κατανόηση του πώς αισθάνονται οι ενήλικες. Και η συμπεριφορά των γονιών μπορεί και θα αντιγραφεί από τα παιδιά τους. Αυτό σημαίνει ότι εάν οι συμπεριφορές των ενηλίκων διαφέρουν μεταξύ τους κατά 180 μοίρες, οι αντιδράσεις των μωρών σε κάθε γονέα ξεχωριστά θα είναι επίσης μια εξίσου εντυπωσιακή αντίθεση.
Έτσι, εάν ένας γονέας είναι ήρεμος, τα μωρά θα είναι κυρίως ήρεμα γύρω του. Εάν ένας ενήλικας είναι θορυβώδης και επιθετικός, μπορεί να περιμένει αυτά τα χαρακτηριστικά από ένα παιδί παρουσία του.
Και για να προσπαθήσετε να κάνετε το μωρό να συμπεριφέρεται ήρεμα και ισορροπημένα τις περισσότερες φορές, πρέπει να επιδείξει την ίδια συμπεριφορά. Όσο πιο συχνά το βλέπει το παιδί, τόσο συνηθίζει να ανταποκρίνεται με τον ίδιο τρόπο. Και τότε οι διακυμάνσεις στη συμπεριφορά του με διαφορετικούς ενήλικες μπορεί να μην είναι τόσο έντονες.
Μια νέα μελέτη της Γερμανικής Εταιρείας Έρευνας για την Παιδική Ανάπτυξη στο Ruhr-Universität Bochum διαπίστωσε ότι η επίβλεψη ενηλίκων μπορεί να βοηθήσει τα νήπια να μάθουν να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους.
Πώς συμβαίνει αυτό; Τα παιδιά βλέπουν πώς συμπεριφέρεστε σε διαφορετικές καταστάσεις, κάτι που προκαλεί μια αντίδραση ενηλίκου – μια αργή ουρά στο ταμείο, ένα μποτιλιάρισμα, η πληρωμή ενός απροσδόκητα μεγάλου λογαριασμού διαμερίσματος. Οι επιστήμονες λένε ότι είναι σημαντικό να επιδεικνύουν την ικανότητα να ρυθμίζουν τα συναισθήματά τους, γιατί τα παιδιά μαθαίνουν από εμάς.
Η μελέτη έδειξε ότι ακόμη και τα δίχρονα μπορούν να χρησιμοποιήσουν την απόσπαση της προσοχής ως μέθοδο για να ηρεμήσουν μια δύσκολη κατάσταση, αν παρατηρήσουν πώς το κάνουν οι ενήλικες. Μαθαίνουν αυτή τη δεξιότητα παρατηρώντας τους ενήλικες γύρω τους, και όχι μόνο τους γονείς τους. Παρακολουθούν επίσης αγνώστους γύρω τους. Φαίνεται λοιπόν ότι η γειτονιά στην οποία μεγαλώνει ένα παιδί μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά του να ρυθμίζει τα συναισθήματά του.
Τα μωρά μπορεί απλώς να αποφασίσουν να προτιμήσουν τον έναν γονέα έναντι του άλλου
Τα νήπια είναι μια πολύπλοκη ποικιλία παιδιών. Η ηλικία από ένα έως τρία είναι πολύ, πολύ δύσκολη. Ο εγκέφαλός τους εξελίσσεται συνεχώς και οι προτιμήσεις τους αλλάζουν συνεχώς. Ένα παιδί μια μέρα μπορεί απλά να αποφασίσει ότι ένας από τους γονείς θα είναι ο «εκλεκτός». Και αυτό μπορεί να συμβεί «εκ των πραγμάτων», όταν κυριολεκτικά τίποτα δεν προμήνυε, τίποτα δεν άλλαξε στο περιβάλλον, στο σπίτι, στο καθημερινό τους πρόγραμμα. Αλλά θέλουν να «αλλάξουν τον κύριο γονέα».
Αν και αυτό μπορεί να προκαλέσει σοβαρή προσβολή σε έναν ενήλικα, πιθανότατα συνέβη χωρίς λόγο και κανείς δεν φταίει. Και δεν έχει νόημα να κάνουμε ερωτήσεις: τα ίδια τα παιδιά, πιθανότατα, δεν καταλαβαίνουν ποιο είναι το θέμα. Μέχρι την ηλικία των τεσσάρων ετών, δεν είναι σε θέση να ελέγξουν τα συναισθήματα και τις επιθυμίες τους: επιστήμονες στο Ινστιτούτο Max Planck διαπίστωσαν ότι μόνο μετά από 4 χρόνια τα παιδιά «ωριμάζουν» περιοχές αυτοελέγχου στους εγκεφαλικούς ιστούς.
Αν και είναι δύσκολο να συμβιβαστείς με το γεγονός ότι ο ένας γονέας απομακρύνεται ενώ ο άλλος γονατίζει, είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι αυτό είναι απλώς μια φάση. Τα νήπια αγαπούν και τους δύο γονείς, αλλά μερικές φορές θέλουν να είναι περισσότερο με έναν από τους δύο. Όσο όμως οι γονείς υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον και δεν αφήνουν τον εαυτό τους να προσβληθεί από το παιδί, όλοι θα βγαίνουν αλώβητοι από την κατάσταση. Και για να υποστηρίξουμε εκείνους που, σε μια τέτοια κατάσταση, πιο συχνά από άλλους παλεύουν με ξεσπάσματα και ιδιοτροπίες, γράψαμε το άρθρο «9 λόγοι για να χαίρεσαι με το θυμό ενός παιδιού». Διαβάστε και πιστέψτε: και θα περάσει!
Διαβάστε επίσης:
Γυναικεία φυσική κατάσταση, κυκλική προπόνηση για γρήγορη απώλεια βάρους
Προγραμματισμένο γεύμα, Πώς η Μεγάλη Σαρακοστή επηρεάζει την υγεία
Ορθομοριακο νερο
Μόδα για «διπολικό». Ειδικός στο γιατί δεν πρέπει να «διαγνώσετε» τον εαυτό σας με ΚΑΚΗ
Έξι σημάδια ότι χρειάζεστε κρέμα περιγράμματος ματιών
Εντερική μικροχλωρίδα και ανοσία
Φάρμακα για μείωση της όρεξης και απώλεια βάρους
Οι επιστήμονες βρήκαν μια μέθοδο για τη θεραπεία όλων των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία ταυτόχρονα
Αρθρωσεισ ακρου ποδα
Ναρθηκασ για εξω επικονδυλιτιδα
Crowdsourcing κατά του COVID 19, η αναζήτηση απαντήσεων στην πρόκληση για την ανθρωπότητα
Ανίχνευση του ιού Epstein Barr (EBV) στην απόξεση των επιθηλιακών κυττάρων του ρινικού βλεννογόνου (μέθοδος PCR, ποιοτική εξέταση)
Τ4 απωλεια κιλων
Ξενικαλ χαπια
Ροφημα αδυνατισματοσ με λεμονι
Activia τιμη
Γονίδιο που βρέθηκε ότι προκαλεί υπερφαγία και παχυσαρκία στους εφήβους
Τσουκνιδα συνδυασμος με άλλα βότανα
E pharmacy128
Πως θα χασω κιλα στην εμμηνοπαυση